Te cztery kopuły wyrastające ponad korony drzew parku Szczytnickiego to jeden z wrocławskich emblematów. A dla miłośników polskiego kina obrazek porównywalny z ryczącym lwem w czołówce Metro Goldwyn Mayer.
Tutaj, w Wytwórni Filmów Fabularnych, powstał co czwarty z powojennych filmów polskich, w tym dzieła wielkiej wartości jak „Popiół i diament” Wajdy, „Nóż w wodzie” Polańskiego, „Salto” Konwickiego, „Sami swoi” Chęcińskiego, „Rękopis znaleziony w Saragossie” Hasa, „Wodzirej” Falka. Tu kręcono również seriale, które odniosły największy sukces „Stawkę większą niż życie” oraz „Czterech pancernych i psa”.
Siedziba WFF została wzniesiona sto lat temu jako budynek ekspozycyjny na Wystawę Stulecia w roku 1913, której głównym obiektem była Hala Stulecia, najsłynniejsze dzieło Maxa Berga. Pawilon Czterech Kopuł zaprojektował również znany architekt Hans Poelzig. Urządzono w nim ekspozycję obrazującą dzieje wojen napoleońskich. Po drugiej wojnie światowej pawilon jeszcze raz pełnił funkcje ekspozycyjne – podczas Wystawy Ziem Odzyskanych w roku 1948. Później poszczególne elementy kompleksu wystawienniczego wyodrębniono, a w Pawilonie Czterech Kopuł z przyległą halą projektu Richarda Konwiarza powstało studio filmowe.
Architektonicznie Pawilon Czterech Kopuł stanowi interesujące nawiązanie do „kopułowych budowli fryderycjańskich” przy równoczesnym nowatorstwie materiałowym – zastosowaniu surowego betonu w konstrukcjach, elewacjach i wnętrzach. Kiedy WFF zakończyła kręcenie filmów, czyli od początku XXI wieku zabytek niszczeje.
Przez pół wieku nikt nie śmiał ruszyć dwu marmurowych(?) tablic ze szlakiem bojowym Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego powieszonych u wejścia awansowanego w roku 1948 na Przedsionek Zwycięstwa. Wysiadują na nich gołąbki (pokoju?), więc złogi guana poniżej są imponujące.
Hollywoodzki rozdział w dziejach Pawilonu Czterech Kopuł jest zamknięty. Obiekt należy obecnie do Muzeum Narodowego we Wrocławiu, które będzie tu wystawiać kolekcję polskiej sztuki współczesnej. Po uzyskaniu dotacji z unijnego programu Infrastruktura i Środowisko w wysokości 50 mln zł muzeum ogłosiło przetarg na remont budynku, który, tak jak Hala Stulecia, figuruje na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do pieniędzy unijnych 28 mln zł dołoży samorząd województwa dolnośląskiego. Prace mają się rozpocząć wiosną i potrwać prawie dwa lata.
źródło: wroclaw.pl
